Bu günüme nasıl geldim:
1. iş yeri önemli benim başladığım şirkette doğalgaz mekanik tesisat havalandırma yangın kaskad aklına ne gelirse vardı meknaik adına. Maaşım 1250 tl idi :) En önemlisi de patronum da mühendisti ve bana belli başlı şeyleri öğretti ve bana ağır sorumluluklar verdi.
2. Çalıştığım ustalar işlerinin erbabıydı ve onların yanında çırak gibi sabahlara kadar çalıştım zamanlar oldu.
3. Ustalarla iyi geçindim kesinlikle mühendisim edasında olmadım (hala kendime amele diyorum ve amele gibi giyiniyorum dışardan bu mühendis mi dersin :)..
4. ilk yerimde 2 yılda kendimi çok ilerlettim endüstriyel projelerde çalıştım ve bunun katkısını çok gördüm. (ee başarı ve tecrübe kolaylıkla kazanılmıyor.)
5. Kendini ve işini iyi pazarlamak çok önemli herkesin aksine ucuza iş yapmadım ve işimle sürekli ilgilendim. (işinin başından ayrılmayan bir mühendisi çok sever insanlar)
6. 2. işim artık Nirvana oldu ve kendime iş yeri açma zamanı gelmişti. Maaş o zamanlar 3000 tl idi ama kendime iş alıyordum bu 10-15 bin tl yi buluyordu.bir şirketten 6000 TL teklifi elimin tersiyle ittim. O zamanlar çalışma arkadaşlarım deli oldumu düşündüler.( O kadar yogundum ki harcayacak vaktim yoktu hatta arcım patronunkinden de lükstü). Ama şu bir gerçek işinizi sevince kesinlikle zaman denen kavram kayboluyor hatta zaman hiç geçmesin diyorsunuz.
7.Eşimin ailesi tesisatçı işleri ile uğrasıyordu bende ailenin başına geçip babalığım önderliğinde mühendislik kurduk. Şimdi devam ediyorum ve öncekine göre 2 kat daha fazla yoruluyorum. Eve gidince oturduğum yerde uyuya kalıyorum. Sonuçta kendi işiniz ve ay sonu bütün girdi çıktı hepsini ayarlamanız gerekiyor.
KIsaca bazı seviyelerde para yerine ilk işinizi sevmek ve kendi kendinize bu iş benim hayatım demeniz gerekiyor. Sonra para ikinci planınız oluveriyor.